Düşünki balayı albümünüzde sevgili eşinizle ortanızda ucuz plastik yağmurluğuyla zafer işareti yapan hiç tanımadığınız bir yabancı turistle fotoğrafınız var! Evet o yabancı turist benim 😀
Çin’deyim, ve orası bir gezgin olarak biraz zorlandığım yerlerden oldu. Çünkü dili gerçekten yabancı dil, ve gördüğünüzü okuyamıyorsunuz bile! Onlarda İngilizce bilen çok yok, özellikle Şangay gibi merkezi bir yerde değilseniz evet/hayır bile anlaşılamayabiliyor. Hiçbir şey anlamasalar bile güler yüzlü ve yardımseverler o ayrı 🙂 Tarzancadan halliceyle idare ediyoruz.
Pekin’de, turistik sezonu olmamasına rağmen çok kalabalık olan Yasak Saray’ı gezerken, yakalandığım sağanak yağmurda ben inatla telefon ile foto çekmeye devam edince haliyle benim iphone fazlasıyla ıslandı ve bozuldu.
Normalde küçük bir not defterine önemli adres, telefon vs yazıp taşırım, kaldığım otel kartı mutlaka yanımda olur, hiç değilse en az bir şehir haritam vardır vs ama o gün aksi gibi onlar da yanımda yok. Navigasyondan, gezi notlarına bakmaya herşeyi akıllı telefonla yapınca telefon bozulduğunda baya dımdızlak ortada kaldım!
Hayır bir de daha gezimin ilk durağındayım, daha Çin Seddi’ne gidicem, ondan sonra Güney Kore’ye geçicem, oradan Hong Kong’a gidicem falan ve tüm rezervasyonlar, planlar, notlar, ve haliyle ailemler arkadaşlarımla iletişimimin tek kaynağı yalan oldu!
Yasak Saray da o kadar büyük ki, ben bir ucundan girip saatlerce içinde dolaşıp başka bir ucundan çıktığımdan yön olarak da tamamen ambole olmuş durumdayım. İlk girişte olsam bari geldiğim gibi geri otele geri dönerdim.
Dil bilmem, yol bilmem, kayboldum ve gerçekten evden binlerce kilometre uzakta dünyanın bir ucundayım!
Bir süre hemen karşımdaki bir parkta sakinleşip, bari bir otobüs durağı bulayım ana meydana gideyim, oradan bir yerlere giderim diye düşünerek yola çıktım. Bir otobüs durağı buldum bulmasına da buradan meydana giden bir otobüs var mı fikrim yok.
Durakta bekleyen genç bir çift gördüm, bilse bilse bunlar İngilizce bilir diyerek şansımı denemeye karar verdim. Tabii ki bilmiyorlardı 🙂
Ama sağolsunlar baya derdimi anlamaya çalıştılar, onların kendi telefonlarındaki çeviri programı vs kullanarak da çat pat derdimi anlatmayı başardım sanıyorum. Telefonumun bozulduğunu yol bilmediğimi falan söyledim. Benim binmem gereken otobüs numarasına bakıp söylediler. Birlikte 15-20 dakika kadar otobüs bekledik. Sonra onlar “ya sen meydana mı gideceksin başka yere mi” dediler. Zaten meydanı da iyi anlatamamış olabilirim! :p
Ben de “aslında Cennet Tapınağı’na gitmek istiyorum ama işte falan” dedim. Dedim diyorum ama artık ne anlatabildiysem! Sanırsam 5. tekrarım falandı İngilizce ismiyle Çince ismini sonunda eşleştirdiler ve bana dönüp “hadi o zaman hep birlikte Cennet Tapınağına gidelim” demesinler mi! “Yok, canım sizin ne işiniz var, siz başka otobüs beklemiyor muydunuz?” dedimse de ya anlatamadım ya da anlamazdan geldiler! Sonra beni alıp biraz ilerideki başka bir durağa götürdüler. Allahtan orada otobüs kısa sürede geldi de daha fazla beklemedik. Benim bilet parasını da verdiler, artık nasıl gariban bir durumda sandılarsa 😀
Yalnız genç çiftin yardım severliği durmuyordu! Otobüsteyken İngilizce bilen bir arkadaşlarını da arayıp benle konuşturdular. Telefondaki arkadaşları daha önce yanıtladığım soruları tekrar sordu, bende içimden demek ki beni hiç anlamamışlar dedim ama sağolsunlar güleryüz ve düşüncelilik on numara 5 yıldız 😀 Merak edenler için sordukları da nereden geldin, nereye gitmek istiyorsun gibi klasik sorular aslında özel bir şey değil 🙂
Velhasıl o çift sayesinde orijinal planımdaki gibi Cennet Tapınağı’na geldim, birlikte güzelce gezdik. Hatta benim fotoğraf çekecek aracım olmadığımdan kendi telefon ve tabletlerinden benimle fotoğraf da çektiler. Hatta bana zorla özçekim falan da yaptırdılar, sen de çek diye. Bu arada üçümüzde de yağmur bastırınca, yolda satın aldığımız ucuz plastik yağmurluklar var ama öyle bir yağıyor ki hepimiz çoraplarımıza kadar ıslanmış durumdayız.
Sonra konuşurken bir de ne öğreneyim, meğer bu çift yeni evliymiş ve balayındalarmış! Çin’in başka bir şehrinde yaşıyorlarmış, onlar da Pekin’e ilk kez balayı için gelmişler!
Ve evet şimdi balayı albümlerinde; ortalarında ucuz plastik yağmurluğuyla poz veren hiç tanımadıkları bir yabancı turistle fotoğrafları var!
Sağ olsunlar, sonradan bana bu fotoğrafları ulaştırmaları bir yana, nasıl otelime döneceğime dair de endişelenip yardımcı oldular.
Ben balayındayken karşılaşsam, bir turiste bu kadar iyi davranır mıydım? hmm :p
