Tag:

haftasonu

Basel gezi notları

by gezielciniz Kasım 1, 2018

Basel aslında yol güzergahı olarak çok uygun olmasa da İsviçre deyince hep adını duyduğum şehirlerden biri olduğundan kısa da olsa görmeyi isteyerek son anda rotama eklediğim bir yerdi. Hatta gitmeden çok da bir şey yok diye diye duyduğumdan beklentilerim de düşmüştü ama kendim görünce ve belki de kısa süreli olunca bana güzel geldi 🙂 Buyurunuz Basel gezi notları gezielciniz versiyonuna…

Basel gezi notları önce özet;

Ulaşım: Basel’e direk bir çok direk uçuş var, ama araba ile de Almanya ve Fransa üzerinden erişim çok kolay. Ben Almanya’dan araç ile geçtim.

Havaalanı ulaşım: En yaygını BVB otobus no. 50 ile merkeze gelmek, yaklaşık 20 dakika sürüyor. Eğer Basel’de konaklıyorsanız kaldığınız yer hotel ise size ulaşımı bedava yapan Basel kartı veriyorlar. Bu varış gününüz dahil (otel rezervasyonunu kullanıyorsunuz otele varıp kartı alana kadar).

Vize: Schengen

Para birimi: İsviçre Frankı (CHF)

Gezilecek yerler: Rhine nehri civarı ve Mittlere köprüsü, Basel eski şehir merkezi (old town), Rathaus (Belediye binası), Tinguely Çeşmesi, Basel Kathedrali (Münster), Kağıt müzesi, Sanat ve dizayn müzeleri ve Basel eski şehir kapıları. Ve ilgilenenlere 5 farklı yürüme rehberi. Alışveriş caddeleri ve diğer detayları aşağıda yazdım.

Yeme İçme: İsviçre mutfağı deyince benim yaş grubunun gözünde Heidi ve dedesinin çubuklarda peynir eritmesi geliyor tabii ama bunun şehir versiyonu peynir fondü turistler için en azından bir klasik. Onun dışında şinitzel ve patates gibi Alman mutfağına yakın yemekler var. Basel’in Fransa sınırına yakınlığından oradan esintiler de aldığı düşünülebilir ama her mutfaktan yemek bulabileceğiniz kesin.

Fiyatlar: Düşündüğünüz gibi millet bize göre çok pahalı, hatta ben şu an euro maaş alıyor ve Almanya’nın en pahalı şehirlerinden olan Münih‘te yaşıyorum. Ki benim koşullarıma göre bile pahalı geldi öyle diyeyim 🙂 Örnekleyelim Mc donalds menüleri 16-20 chf arasındaydı ki bu tl ile 105-130 tl arası yapıyor. (2018 ağustos, bu aralar çok dalgalanmada var ama siz anladınız onu). Marketlerden 6-8 chf arasına sandviç bulabilirsiniz, içme suyu ise genel olarak şehir çeşmelerindekiler temiz onu kullanmak masraf düşürebilir 🙂

Basel Kalacak yer : Normalde kaldığım otellerden çok özel değilse bahsetmiyorum ama İsviçre fiyat performans olarak zorlayan bir yer olduğundan gelen soruları da cevaplamış olmak adına kaldığım yerden bahsedeyim.

Hotel Stücki diye bir yerde kaldım. Fiyat performans olarak güzel bir oteldi, şehir merkezinde değil ama tek bir tram ile 15-20 dakkada gidebiliyorsunuz o yüzden İsviçre fiyat koşullarında bana gayet uygun geldi. Gecelik şehir vergisi dahil iki kişilik oda 108.50 chf idi ve üstelik rezervasyonu direk kendi websitelerinden yaparsanız yaklaşık 16 chflik günlük park ücreti dahil oluyordu , arabalı olduğumdan bunu özellikle tercih ettim. Çünkü diğer otellerin neredeyse hepsinde park dahil değil ve bu ek 16-20 chf demek. Oda büyük ve temizdi, hem içecek su hem de kahve- çay odada ikram olarak vardı. Üstelik otelde kaldığınız sürece size basel kart da veriyorlar bu kart ile hem toplu taşıma ücretsiz hem de müze girişleri falan %50 indirimli oluyor. (ama sonradan anladığım kadarıyla Basel’deki diğer otellerde bu kartı veriyor). Otelin özellikle açık büfe kahvaltısından memnun kaldım. Normalde otellerde kahvaltıyı neredeyse hiç tercih etmem ama İsviçre fiyatlarını görünce 19 chf ye önerdikleri açık büfe çok uygun geldi! Açık büfe ile sadece kahvaltı değil akşama kadar idare edecek şekilde yeme şansım olduğundan parasını çıkardım diye düşünüyorum 🙂 Otelle ilgili tek eleştirim internet odadayken yavaştı. Günlük 8 chfye premium internet alalım diye mi yapıyorlar diye düşünmeden edemedim 🙂

Evet gelelim şimdi Basel gezi notları yazısının asıl kısmına,

Basel gezi notları – Basel gezilecek yerler

Basel Rathaus: Basel’ın resmi belediye binası ve kocaman boyutu ve kırmızı rengi ile zaten ben buradayım diye karşılayacak sizi. İçerisine de girebiliyorsunuz.

Kağıt değirmeni müzesi: Açıkçası Basel gezilecek yerler listelerinde burayı gördükçe hem de ilk sırada falan, ne oluyor demiştim. Kendim gezince baya keyifli ve ilginç buldum. Burası eskiden aktif olarak kullanılan bir kağıt değirmeninin interaktif müze hali. Giriş katı artı 3 kat ile kağıtın her dönemine ve haline dair çok güzel görseller gerçek örnekler ve kendiniz deneyimlemeniz için interaktif bir çok atraksiyon koymuşlar. Misal tüyden kalemle yazı çalışabileceğiniz gibi isminizin harflerini dizgi kalıbına yerleştirip yine kendi basacağınız hatıra kağıdına isminizi de bakılayabilirsiniz! Her katın ayrı ziyaretçi atraksiyonu var. Özellikle çocuklu gezginlere tavsiye ederim ama şahsen belki sıkılırım şöyle kısaca bir bakarım derken bu müzeden oldukça memnun ayrıldım. Giriş 15 chf ama basel kartınız varsa 7.5 chf.

Kitabın sayfasının yapımından son ciltli haline kadar tüm aşamaları tarih boyunca kullanmış araç gereçleriyle birlikte görüyorsunuz.

Pazartesileri kapalı ve 11’den önce açık değil, hatta bazı katları daha geç de açılabiliyor ona göre gidin.

Tinguely Çeşmesi (Tinguely Fountain): Bir çok metal heykelciğin mekanik salınımlarıyla eğlenceli bir fıskiye havuz. Yürürken zaten karşınıza çıkacaktır ama yerini not edip atlamamak da yarar var.

Basel Kathedrali (Münster) : Oldukça büyük bir kathedral ama ben çok kilise gördüm aman demeyin hem nehre bakan arka bahçe manzarası hem de içinin rahatça ve ücretsiz gezilmesi güzel. Üstelik kule katlarına da çıkıp fotoğraf çekebilirsiniz. Basel şehir manzarası çekerken de zaten arka planda bu yapı olmazsa olmaz. Buranın civarında bir de Avrupa’nın en büyük açık hava sinemasının dev ekranına denk gelirseniz şaşırmayın 🙂

Spalenberg ve Freie Strasse : Her şehrin olmazsa olmaz alış veriş caddeleri.

Rhine nehri civarı ve Mittlere köprüsü: Bu tarihi köprüden çok güzel manzaralar yakalayabilirsiniz. Buranın civarında bot turlarına da rastlayacaksınız. Yalnız benim gördüğüm bot turu olayını biraz abartmışlar baya yok brunchlı tur yok gösterili tur falan ama havanın iyi olduğu bir yaz günü olmasına rağmen biz sorduğumuzda sabah 11:00 de bir tur vardı bugün başka yok cevabını aldık. Toplu taşıma gibi de kullanılan ferryler belki olabilirdi ama ben binemedim. Basel gezi notları sayfasından bahsedilmesi için deneyimleyen olursa bir yorumunu alırım nasılmış 🙂

Eski evlerden oluşan sokaklarını gezmek de çok keyifli zaten hemen rathaus ve münster civarlarındaki yan sokaklara dalarsanız göreceksiniz. (rheinsprung ve martinsgasse)

Zamanınız varsa ben gitmedim ama eski şehir kapılarından günümüze kalan St Johanns- tor, St Alban-tor ve Spalentor’a gidebilirsiniz.

Bu arada neredeyse her yerden gördüğünüz üçgen cam piramidimsi gökdelen F.Hoffmann- La Roche şirketine ait 🙂

Vitra dizayn müzesi, sanat müzesi (kunstmuseum) Basel için bahsedilen müzelerden ama benim bir müze için vaktim vardı onu da yukarda bahsettiğim kağıt değirmeni müzesinde kullandım.

Son olarak 5 farklı yürüme rehberi kısmını açayım biraz. Basel’in ünlü 5 vatandaşı adına yürüme rotaları planlamışlar. Biri daha tarihi biri sanat açısından vs. Basel turizm ofisinden alabileceğiniz broşürlerde veya akıllı telefonunuza indireceğiniz uygulama ile bu rotaların detayını görüp kendiniz de izleyebilirsiniz.

Evet, gördüğünüz gibi Basel’deki kısa zamanımı maksimum değerlendirmeye çalıştım 🙂 Basel gezi notları benden bu kadar! İlaveleriniz yorumlarınız olursa beklerim.

Kasım 1, 2018 0 comment

Gezi Yazıları

Lüksemburg rehberi – adında Lüks olan minik ülke!

by gezielciniz Mayıs 2, 2017

written by gezielciniz

Lüksemburg Avrupa’nın ihmal edilen rotalarından biri. Bunu kendim Lüksemburg rehberi , Lüksemburg gezilecek yerler, Lüksemburg ne yapılır gibi aramalarımdan çok da sonuç alamayınca daha bir anladım 😀

Tabii ülke küçük ülkelerden olunca gelsin bir sürü önyargı! Çok da bir şey yoktur, başka yere mi gitseydim, Avrupa’nın diğer ünlü yerlerinin ünlü olmalarının bir sebebi vardır, milyonlarca turist yanılıyor olamaz! vs vs. Bir de bende küçük ülkelerin sanki eski tarihçesi olmazmış gibi bir önyargı da vardı. O yüzden Lüksemburg’a geldiğim iyi oldu 🙂

Evet Lüksemburg küçük ülke ama kesinlikle 1000 yılı aşkın tarihine yeni diyemezsiniz, evet küçük ülke ama görülecek bir şey yok demek de düşman mısın birader kıvamında abartı, evet küçük ülke ama fotojenikliği ile diğer Avrupa ülkelerine kaybetmez.

Ama evet, örneğin Roma için en az 3 gün derken Lüksemburg’a günü birlik ya da bir haftasonu kasmadan yeter diyebilirim. Bunu kötü anlamda söylemiyorum çünkü bazen gerçekten de böyle görülecek “herşeyi görmeli, yapılacak herşeyi yapmalıyız” modunda geçen gezilerdense “ağırdan alsanız da olur” tarzı geziler yapmalı insan. Gerçi böyle dedim ama bakınız Lüksemburg rehberi hiç de kısa olmadı 🙂

Benim, ki nezle öksürük modundaki halime rağmen, keyif aldığım yerlerden biri oldu. Bir de Lüksemburg’u sadece Luxemburg city (başkent) değil biraz da civarlarıyla düşünmek lazım, çünkü ülkenin küçüklüğü burada avantaj olup başka bölgelerine kolaylıkla gidip farklı deneyimler yapmanıza kolaylık sağlıyor.

Neyse bu kadar girizgah yeter, gelelim Lüksemburg rehberi özet başlıklara sonra her zamanki gibi detaylı gezielciniz Lüksemburg rehberi versiyonu ve gezielciniz in Luxembourg vidosu altta.

Ulaşım: Küçük de olsa (bu yazının en çok kullanılacak kelimesi sanıyorum :p) havaalanı var, o yüzden havayoluyla da gelebilirsiniz. BeNeLux (Belçika-Hollanda-Luxembourg) bölgesinden trenle ulaşım da yaygın.

Havaalanı ulaşım: Lizbon’dan sonra bir kere daha havaalanından ulaşımın bu kadar ucuz olduğu bir Avrupa ülkesi ile karşılaştım! Hem de pahalı olmasını beklerken! (Ne de olsa ülkenin adında Lüks var ve hostelde kalmak bile çok ucuz olmadı!). İşte bunlar hep önyargı, 2 euroya 16 nolu (veya 29 ama 16 daha hızlı ) otobüse binip şehir merkezine gelebilirsiniz. 2 euroluk bilet 2 saat boyunca geçerli.

Bu arada günlük ulaşım bileti ise 4 euro, günlük derken tüm ülkeyi kapsıyor ve şehirlerarası trenlere de binebiliyorsunuz o derece! Zaten havaalanı 6-7 km çok uzakta değil, taksiye binseniz bile 25 euro civarı tutuyor.

Vize: Schengen vizesi. (Schengen Lüksemburg’un bir köyü, bunlar Schengen istemesin de kim istesin :D)

Yeme İçme: Açıkcası buraya özel şu yemek diye sorunca şunu söylüyorlar: Judd mat gaardebounen diyorlar, domuz etinden yanına patates ve fasulye diyebileceğimiz Alman esintili bir yemek. Genel olarak restoranlarda zaten Alman ve Fransız stili yemekler buluyorsunuz. Ama tabii fast food zincirleri ve pek tabii Türk dönercileri her yerde.

Gezilecek yerler: Casemates du Bock(Unesco mirası listesinde olan şehrin eski savunma amaçlı yapılmış mağara yapısı), Corniche (Avrupa’nın en güzel balkonu diye geçiyor), Kathedral, Palace of the Grand Dukes, Place Guillaume II (meydan), Belediye binası (Place d’Armes meydanı), eski şehir bölgesi (Grund), Clairefontaine Square ve Duchess Charlotte Memorial, Amerikan mezarlığı.

Bir de ek olarak zamanınız varsa başkent Lüksemburg’dan günü birlik yapabileceğiniz diğer turistik Lüksemburg yerleri:

Vianden: Eski ortaçağ stili evler ve kalesiyle 2013’te Unesco kültürel miras listesine girmiş

Schengen: Sırf Schengen’e de gittim demek için değer. Burada EU ile ilgili bir kaç anıt, müze ve küçük bir kule bulunuyor. Ayrıca Lüksemburg şarap rotası için başlangıç noktalarından biri.

Şarap bölgeleri rotası ve Küçük İsviçre (hiking bölgesi)

Fiyatlar: Lüksemburg ucuz bir şehir değil, özellikle otel ve yeme içme fiyatları Avrupa ortalamasının üstünde diyebilirim. Adında lüks geçiyor demiştim değil mi 😀 Zaten şehirde tek bir hostel var ve geceliği 20 euro üzerindeyse bu bir yerin küçük ve pahalı olduğunu anlamaya yeter!Bir de Avrupa’nın da finans alanında öne çıkan, kişi başı gelirin oldukça yüksek olduğu bir ülke. Bu fiyatlara da yansıyor tabii.

Ben hostel de kaldım 3 gece için 65 euro verdim (Mart 2017). Ama bu fiyata kahvaltı dahildi.

Genel olarak kahve 2,5-3 euro, bira 3-5 euro, yemek normal bir restoranda 12 eurodan başlıyor, ama ortalama fiyatlar bir yemek 20 euro civarı, zincir fast foodculardan 8-10 euro civarına burger menüsü yiyebilirsiniz ya da klasik türk döner dürüm 4,5 euro 🙂 De Bock atraksiyonu ise 6 euro.

Lüksemburg Kart: Her şehrin olduğu gibi Lüksemburg’un da 1, 2 veya 3 günlük seçenekler halinde alabildiğiniz ve size ulaşımdan turistik atraksiyonlara ücretsiz veya indirimli girişler sağlayan şehir kartı var. 2017 fiyatları 1 günlük kart 13 euro, 2 günlük 20 euro şeklindeydi.

Lüksemburg rehberi yazarken bu karttan bahsetmesem olmazdı, sıkıntı yok gezielciniz sizin için fiyat performansı da hesapladı, kartın parası şöyle çıkıyor :

Açıkçası Viandan’a gidecekseniz mantıklı, diğer türlü çok da gerekmiyor çünkü tüm ülkenin günlük ulaşım bileti 4 euro! Ama Viandan’a gittiğinizde oradaki kale girişi 7 euro ve bu kartla ücretsiz. Yine Viandan’daki Victor Hugo’nun evi (ki bişi yok gerçekten atlayabilirsiniz) 5 euro ve bu kartla ücretsiz. Lüksemburg içinde de girişi 6 euro olan Casametes du Bock bu kart ile ücretsiz. Yani Lüksemburg kartı bir günlük alıp, sabahtan Casemates du Bock’a girip (6 euro) sonra Viandan’a git gel yaparsanız kart ücretini güzelce kullanıp kara geçmiş olursunuz. Onun dışında olmasa da olur.

Evet gelelim Lüksemburg rehberi detaylarına, şimdi Lüksemburg gezilecek yerlerin biraz detayına girelim.

Lüksemburg’da açıkçası toplu taşımaya pek ihtiyaç duyacağınızı sanmıyorum çünkü şehir merkezi ve atraksiyonlar birbirine çok yakın. Bir tek Amerikan mezarlığına gitmek isterseniz gerekebilir ama zaten yukarda bahsettim günlük tüm ülkede (şehir değil ülkede!) kullanabileceğiz bilet 4 euro.

Bu kadar küçük dedikten sonra rakam verelim de azcık gözünüzde canlansın, tüm ülke yaklaşık 2500 km2 ve toplam nüfus 570 bin civarı. Lüksemburg City (başkent Lüksemburg) ise 51 km2 ve nüfusu 107 bin civarı. (İstanbul’da yaşayanlar şu an iptal bizim semtte bu kadar kişi yaşıyor diye :D)

Şehir merkezi klasik Avrupa dokusuna sahip, güzel bakımlı binalar, Arnavut kaldırımları, düzenli sokaklar, sağlı sollu cafeler, restoranlar, dükkânlar. Ancak buranın küçük olduğunu hemen anlıyorsunuz.

Havaalanında turist info noktası yoktu ama merkezde gayet güzel bir ofis var. İlk oraya uğrayıp ücretsiz şehir haritası almak her zaman iyi fikir 😉 Zaten turist ofisin bulunduğu meydan da görülecek yerler arasında, gerçi bir heykel dışında çok görülecek bir şey yok gibi gelecek ama Pazar günleri burada bir Pazar kuruluyor. Sabah kahvaltısını bu pazardaki taze ev yapımı çöreklerle yapmak da güzel bir fikir olabilir. Bu meydanın hemen arkasında ise Kathedral bulunuyor. Gotik stildeki bu Kathedral için daha önce hiç Kathedral görmediyseniz güzel gelecektir ama açıkçası Avrupa’daki diğer örneklerine kıyasla öne çıkan bir özelliği yok diyebilirim. Sadece içerisinde farklı olarak modern tablolar da içeren bir sergi vardı ben gezerken.

Palace of the Grand Dukes diye geçen yer kısaca Saray 🙂 Lüksemburg şu an Grand Dukes olarak yönetilen tek ülke burası da şehirde olduğu zaman Dük ve ailesinin kaldığı yer. Eğer bayrak göndere çekilmişse siz oradayken evde aileden birileri var demek! Ama asıl buranın karşısındaki “Chocolate House” benim mutlaka gitmenizi önereceğim bir yer! Burası eski stil Lüksemburg evlerinden ve şu an bir café olarak işletildiği için girip görebilmeniz güzel bir fırsat.

Üstelik buranın keklerini ve sıcak çikolata çeşitlerini gördükten sonra burası resmi şehir rehberlerine girmeli diye düşündüm 😀

Tabii buraları görünce güzel ama çok da özel bir şey görmedim hissi saracak size. O yüzden bu noktada hemen Corniche- Avrupa’nın en güzel balkonu diye adlandırılan yere yönelin. Zaten Lüksemburg rehberi olmazsa olmazı bence bu nokta.

Burası biraz yüksekten şehrin eski kısmına bakan gerçekten güzel manzaralı bir yer. Burası ve eski şehirin kendisi Lüksemburg’un en gezilesi kısımları. Corniche’den aşağı eski şehre doğru yürüyerek gidin ve yol boyunca güzel manzaranın tadını çıkarım. Finali ise Scott’s Pub diye geçen yerin dışarıdaki yerinde şu manzaraya karşı artık kahve mi şarap mı bira mı ne isterseniz onla yapın.

Eski şehir dışında şehrin tek “turist atraksiyonu” diye nitelendirebileceğimiz ve en gurur duydukları kısmı Casemates Du Bock diye geçen şehrin Unesco Dünya Mirasları arasında yer alan eski zamanlardan kalma savunma amaçlı yapılmış kale duvarlarının kalıntıları. Ama içeriden gezebiliyorsunuz (bilet 6 euro hemen Corniche’in karşısı –eski şehre inmeden gezebilirsiniz)

Bu yapının farklı kısımları 10.yydan başlayarak farklı tarihlerde yapılmış, zamanlar 23 km uzunluğunda 40 metre derinliğinde ve çeşitli katlardan oluşan çok iyi korunaklı bir yapı ortaya çıkmış. O kadar ki buraya “Gibraltar of the North” –Kuzeyin Cebelitarık’ı deniyormuş.

Ama 1867 yılında Lüksemburg’u nötrleştirme adı altında 17 kmye kadar yapıyı yıkmışlar. Şu an kalıntılarda 17 km yürümüyorsunuz tabii, gezebildiğiniz kısmı için yarım saat-1 saat civarı detay incelemenize göre yeterli olacaktır. Buranın içinden de şehre bakan güzel manzaralar yakalayabilirsiniz. Daha bilgi alarak gezmek isteyenler için buranın rehberli turları da var.

Açıkcası Lüksemburg bu kadar 🙂 Bu Lüksemburg rehberinde bahsettiğim yerleri günü birlik bir gezide bile kolayca gezebilirsiniz. Bir de Amerikalıların özellikle ilgi gösterdiği, ünlü generallerden George S. Patton’un mezarının da bulunduğu bir anıt mezarlık var bahsetmediğim, ama bilmem sizin ilginizi çeker mi?

Ben Lüksemburg’da 4 gün kaldım. 4 gün Lüksemburg başkenti için fazla olduğundan, ülkenin küçük ve ulaşımın kolay ve ucuz olmasını kullanarak 1 gün Vianden şehrine 1 gün Schengen ve Remich’e gittim.

Vianden küçük şirin bir yer, kalesi ve civar evleri de yine Unesco miras listesine alınmış. Ortaçağ stili evler, nehir yanı sokaklar, şirin cafeler ile gezmesi keyifli. Ancak yine çok küçük olduğunu belirtmekte yarar var 🙂 Burada görülecek atraksiyon olarak Vianden Kalesi ve Viktor Hugo’nun tatile geldiğinde kullandığı evi var. Ama açıkcası Viktor Hugo’nun evi eğer Lüksemburg kartınız yoksa- çünkü ona beleş- 5 euro vermeye değecek bir içerik bence sunmuyor. Zaten ev küçük, içerde gezebildiğiniz bir kaç oda var. Ana atraksiyon pencere önünde çalışma masasında oturan balmumundan Viktor Hugo heykeli, diğer odalarda kitap sayfalarından notlar vs var. Ancak tüm yazılar Fransızca ve Almanca. Bu dilleri bilmiyorsanız balmumu heykelle foto çekip, odaları şöyle bir dolanıp dışarı çıkmanız 5 dakika sürüyor. Kalenin kendisi açıkçası çok süslü görkemli bir kale değil, restore edildiği için iyi durumda ama içerisinde bir kaç şövalye zırhı ve tarihçesine dair bilgilerin bulunduğu kısımlar var. Gelmişken gezmek lazım.

Bir de eğer Easter zamanı Vianden’e gelirseniz burada ufak bir teleferiğimsi atraksiyon var, onu da deneyebilirsiniz.

Schengen ise evet küçüktü ama (Lüksemburg ne küçükmüş arkadaş her yer küçük :D) benim keyif aldığım yerlerden oldu. Bir kere Schengen’e geldim duygusu yeter 😀 Mosel nehri kıyısındaki bu küçük köy BeNeLux’un (Belçika-Hollanda-Lüksemburg) Almanya ve Fransa ile sınır olduğu yer olduğu için Avrupa Birliği sınırsız ulaşım anlaşmasının yapılması için uygun görülmüş. Haliyle en ilgi çekici yanı buna dair anıtları ve müzesi.

Schengen’ı detaylı olarak Schengen rehberi kısmında yazacağım 😀

Aslında Lüksemburg şarap rotasını da yapmak (Mosel bölgesi) ve küçük İsviçre’ye gitmek (Mullerthal bölgesi) isterdim ama havaların daha iyi olduğu bir zaman daha iyi olur diyerekten yapmadım. Siz yaparsanız yazın lütfen nasıl geçti Lüksemburg geziniz 🙂

Bu arada Lüksemburg’da nerede ne yenir için referans olsun diye ben nerelerde yemek yedim, şu köşede dursun bkn “Lüksemburg nerede ne yenir” .

Velhasıl küçük ama şirin bir tatil oldu benim için, Lüksemburg rehberi ile ilgili sorularınız ve yorumlarınız varsa dinliyorum 😉

Youtube kanalından da izleyebileceginiz Gezielciniz in Luxembourg videosu ise şurada dursun 🙂

Mayıs 2, 2017 7 comments

İstanbul

Meryem Ana Ayazması

by gezielciniz Şubat 3, 2016

written by gezielciniz

Enerjisi yüksek tarihi bir yerden bahsedeceğim şimdi, kısaca Meryem Ana Ayazması uzunca Panayia Vlaherna Ayazması Meryem Ana. İstanbul’a gelen turistlerin camileri ziyaret etmesi gibi çoğu zaman yurtdışına gidildiğinde oranın kutsal yerleri de turistler için popüler ziyaret noktaları olarak karşımıza çıkar. Kendi adıma düşününce yurtdışına çıktığımda ben de bolca gezmişimdir böyle yerleri. Gel gör ki İstanbul bu konuda tam bir zenginlik örneği olmasına rağmen bunu kendi ülkemde çok yapmadığımı farkettim! Halbuki Dünya bu ziyaretleri yapmaya Türkiye’ye geliyor! Bu eksikliğimi giderirken karşıma çıkan noktalarından birisi de bu Meryem Ana Ayazma’sı oldu.

Zaten böyle yerleri keşfedince, bir ben bilmiyormuşum oluyorsunuz! Ayazma kelimesini ilk duyduğumda anlamına bakmıştım. Ayazma kelimesi köken olarak kutsal ve su kelimelerinin birleşmesinden oluşmuş, “Hagia” kutsal, “ma” su demek, Hagia okunuşu aya olduğu için kelime “ayama” ama Türkçe’de araya kaynaşma harfi z girmiş ve ayazma olmuş.(Şu an herkeste bir aaa o zaman Aya Sofya – Hagia Sofia jetonu düştü sanıyorum :)) Genel olarak ayazma denilince ilk olarak akla Ortodoks Hristiyanlarınca kutsal sayılan kaynak suyu ve pınarlar geliyor. Ama genelde böyle kaynak sular, sadece hristiyanlar için değil, yerel halk arasında da şifa suyu kaynağı olarak ilgi görüyor. Ayazmaların her birinin kendi içinde özellikle belli hastalıklara iyi geldiği şeklinde efsaneleri var. Örneğin Balat Surp Hraştagabet Kilisesi özellikle felçli hastaların şifa aradığı bir yer iken, Aya Dimitrios Rum Kilisesi ayazmasının sütü gelmeyen veya göğsünden sorun yaşayan kadınlara iyi geldiğine inanılıyor gibi.

Ayazma kilisenin içinde, kiliseye ise dış giriş kapısından geçtikten sonra bir bahçe içerisinde uzun bir çardak altından geçerek ulaşıyorsunuz. İçeride dekor klasik kilise iç yapılarına aşina olduğumuz gibi ağır ve süslü, dini temalı tablolar ve loş aydınlatma şeklinde. Bu kadar eski bir yapıya göre içerisinin çok düzgün ve iyi korunmuş olduğunu görebiliyorsunuz. Ama maalesef bu aslında iyi korunmanın eseri değil sonradan yapılan restorasyanın sonucu. Tarihsel olarak yapı MS 453 yılında o zamanki İmparator Marcian tarafından tamamlanmış,ama özellikle 1070 ve 1434’teki yangınlardan sonra uzun süre tamir görmemiş. 1860 yılında yeniden bugünkü kilise yapısı inşa edilerek açılmış. Yani şu anki kilise orjinal kilise değil ama kendisi de 150 yıllık bir yapı. Bu arada bu yangınlar esnasında kilisede bulunan önemli eserler ve kutsal parçalarda yok oluyor. Örneğin burada “Meryem Ana”nın elbisesi olduğu düşünülen Filistin’den getirilme kıyafeti bugün görmek mümkün değil. İçeride ayrıca klasik mum yakma kısmı var ama mumları buğday/arpa gibi bir baza gömüyorsunuz bu da bana ilginç gelen bir detay.

Tabii Ayazma olduğu için, Meryem Ana Ayazma’sının suyu da ünlü. Ayazmanın üstünde “Sadece yüzüne değil günehlarını da yıka” yazıyormuş. Suyu zaten içebiliyorsunuz. Bu arada içeride fotoğraf çekilmesini istemediler,o yüzden içeriden görüntü paylaşamıyorum. Ama ziyaretçilere kolaylık olsun diye minik şişelere doldurularak hazırlanmış zaten. Üstünde bir fiyatı yok ama tabii bağış olarak yanındaki kutulara biraz bozukluk bırakmak adetten.

Bu arada bu ayazmayla ilgili şöyle bir hikaye de var, 1400 yıl öncesine dayanan bir efsane diyelim. İstanbul’un Avarlar tarafından kuşatılması esnasında bir Cuma akşamı, Meryem Ana’nın yüzü gözüküyor ve kuşatma başarızlıkla sonuçlanınca yok oluyor. Bazı versiyonlarda bu yüz gökte gözüküyor ve sonrasında fırtanadır, seldir gibi doğa olayları sonucu Avar orduları geri çekilmek zorunda kalıyor, bazı versiyonlarda ise kilisenin içindeki Meryem Ana heykelinin yüzündeki peçe kalkıyor ve geri iniyor, bu durum kuşatma bittikten sonra tekrarlanmıyor. Google’da buraya dair arama yaptığınızda karşınıza çıkan ilk sitelerden birinde bu hikaye olası köken gösterilerek “mucize” Cuma günü gerçekleştiği için burada ayinlerin cuma günü yapıldığını, bunun da Dünya’da tek olduğunu okudum ama açıkçası ilgili diğer tüm kaynaklarda ve gözlemlediğim kadarıyla bunu doğrulayacak başka bir şey bulmadım. Tersine diğer tüm kaynaklarda Pazar günü ayinlerinden bahsedildiğine rastladım. O yüzden size bu iki bilgiyi de vermiş olayım!

Ben de şişeleri evde çekerim o zaman!

Burayı ziyaret ederek hem tarihi bir yapı görmek hem iyi bir enerji noktasında bulunmak hem de iyileştirme sağladığı düşünülen suyundan içmek gibi üçü bir arada bir gezi yapabilirsiniz. Zaten burası oldukça popular bir ziyaret noktası, diyecektim ama maalesef şu an için “noktasıymış” diyerek geçmiş zaman kullanmam lazım. Çünkü maalesef son zamanlarda Sultanahmet’teki IŞID canlı bomba eylemi gibi turistlerin güvenliğini tehdit eden olayların yaşanmasıyla genel olarak ziyaretçi sayısı çok düşmüş. Hatta o kadar ki normalde oldukça kalabalık olması beklenen bir Pazar günü gittiğimde bile kapısı kapalıydı ve görevliden rica ederek açtırdık.

Tadı nasıldı derseniz bana çok hitap etmedi 🙂 Tadsız da diyebilirim, ama zaten tadı için içilmiyor, şifa dileyerekten güzel şeyler dileyerekten içebilirsiniz. Önemli olan niyet diyelim!

Lokasyon olarak aslında erişimi kolay sayılır o yüzden de civardayken bir ara uğrayıp hem tarihi bir hava soluyun, hem de iyi niyetle bir elinizi yüzünüzü yıkayıp su için bakalım size iyi geliyor mu 🙂

Evet, İstanbul’da ayazmalardan nereleri biliyorsunuz yorumları alalım …

Adres: Istanbul, Ayvansaray Mh., 34087 Fatih/İstanbul

Ek not: Civardaki Derviş Baba Kahvehanesi‘ne uğramayı unutmayın!

Şubat 3, 2016 0 comment

Gezi Yazıları

Atina Rehberi

by gezielciniz Ocak 19, 2016

written by gezielciniz

Atina hafta sonu kaçamağı yapılabilecek en iyi yerlerin başında diyebilirim. Çünkü şehir 2 günde gayet gezilip görülebilir ve dolu dolu zaman geçirirsiniz. Gezi elcinizin Atina rehberi ile kıvamında bir hafta sonu gezisine hazır olun!

Bu gezi benim Türkiye Gezginler Derneği üyeleriyle yaptığım ilk yurt dışı gezim oldu, toplam 3 kişi olarak biletlerimizi ayarlayıp hafta sonu için saatleri de tam uygun bir şekilde Cumartesi sabah erkenden gidiş ve Pazar akşam geç saatte dönüş alarak hafta sonunu tam değerlendirdik diyebilirim. (Bu arada tur değildi, birlikte gezdik ama herkes kendi ücretini ödedi ;))

Ben daha önce Yunanistan’a gitmiştim, hatta klasik İskeçe, Kavala, Selanik rotasını elden geçirip İskeçe’de karnavalı da görme imkanım olmuştu ama artık biliyorsunuz ben başkentleri görmeden rahat edemiyorum 🙂 Üstelik çocukken çok sevdiğim Yunan mitolojisinin önemli üstlerinden biri Parthenon’dan geride kalanları görmem şarttı! Ama açıkca söyleyebilirim ki Atina kesinlikle bir kaç kez, hele kısa tatil amaçlı gidilebilecek bir yermiş. Evet o zaman her zamanki gibi önce özet sonra detaylar 😉

Ulaşım: Atina her gün çeşitli saatlerde rahatça uçuş bulabileceğiniz yakınlıkta. Özellikle THY ve Pegasus’un kampanyaları ile gidiş dönüş 200-270 TL civarına bilet bulmak mümkün.

Havaalanı Transfer: Atina Elefterios Venizelos Uluslararası Havalimanı şehre yaklaşık 22 km uzaklıkta, buradan merkeze metro ile kişi başı 8 €, taksi ile 40 €’ya gidebiliyorsunuz.

Vize: Schengen. Ama Türklere çok alışkınlar o yüzden geçerli vizeniz olduğu sürece, girişte hiç soru bile sormuyorlar desek yeridir.

Yemek: Gyros (bizdeki döner), souvlaki (şiş kebab benzeri), Yunan Salatası, aklınıza gelen tüm deniz ürünleri, içecek olarak Yunan kahvesi (bizim kahveye benziyor), Yunan rakısı ouzo (bizdeki rakıya benziyor) Anladığınız üzere damak zevklerimiz komşuyla çok yakın, çok rahat karnınızı doyuracaksınız 😉

Görülecek: Akropolis, Syntagma Meydanı, Ermou Caddesi, Monastiraki Meydanı (Plaka), Bitpazarı (Ifestaau ve Astiggos sokakları), Aga Irini Meydanı , Psiri, Adrianou Caddesi, Akropolis Müzesi, Ulusal Arkeoloji Müzesi, Kolonaki (lüks alışveriş caddesi)

Kalacak yer: Özellikle merkezi bölgeler olan Syntagma ya da Monastiraki civarını tavsiye ederim. Zamandan tasarruf sağlıyor, fiyatlarda genelde otellerde 2 kişilik oda gece başı 40-60 euro civarına rahatlıkla merkezi konumda iyi bir otel bulabiliyorsunuz.

Fiyatlar: Avrupa’nın uygun yerlerinden, özellikle yeme-içme fiyatları oldukça makul. (Tabii çok lüks ya da çok turistik restoranlarına giderseniz başka). 3-5 euroya karnınızı doyurabilirsiniz, Taksilerde uygun fiyatlı, birden çok kişiyseniz mesafelerde çok uzak olmadığı için düşünebilirsiniz. Bizim için tek sıkıntı euro pahalı 🙂 ama emin olun pahalılıkta bir Norveç’in tırnağı olamaz!

Şehir yürüyerek de gayet rahat keşfedebileceğiniz bir şehir. Metro ve taksiler de fiyat olarak uygun. Taksiler için zaten belli mesafelere fix ücret var böylece turist olarak kazıklanma riskiniz yok, örneğin havaalanından merkeze ücret fix ve şu kadar euro gibi. Yunanlılar tip olarak bize benziyorlar, üstelik bir çok yer İngilizce yanısıra çat pat da olsa Türkçe biliyor. Sıcakkanlılar, ben öyle Türk düşmanı bir arkadaşla karşılaşmadım, tam tersi gayet komşu hoşgeldiniz modundalar. Tabii ülkelerine para kazandıran turist olmamızın da etkisi olabilir!

Atina’da ilk görmeniz gereken yerlerin başında Akropolis geliyor. Hatta biz hava alanından otele uğramadan (zaten 2 gün için sırt çantası ile çıkmıştık) direk buraya geldik. Giriş 12 euro, açıkcası buradaki diğer harcamalarınıza kıyasla yüksek kalacak ama dediğim gibi burayı görmeden Atina’yı görmüş sayılmıyorsunuz 🙂 Akropolis denilen yer, biraz yukarı doğru yürüyerek çıkacağınız tarihi yapılar topluluğu. Zaten Yunancası “yukardaki şehir” anlamındaymış, ismine yakışır bir şekilde tüm şehirden görülür halde bir tepenin üstünde bulunuyor. Haliyle oradayken şehri yukardan görme fırsatınız da oluyor! Akropolis’te görebileceğiniz tarihi yapıların başında Parthenon, Herodes Atticus Tiyatrosu, Dionysos Tiyatrosu ve çeşitli tapınaklar var.

Bu yapılar 2500 yıllık olduğundan, yapı derken, yapılardan geriye kalan taş ve kolonlar demek daha doğru olur! Bu anlamda biraz hayal kırıklığına uğratabilir sizi, üstelik yıllardır devam eden restorasyon da bir 2500 yıl daha devam edecek gibi gözüküyor (yanlış olmasın 1975’te başladı restorasyon çalışmaları)! Ama açıkcası tarihine baktığınızda başlarına gelen yangınları, savaşları (misal Parthenon’u Osmanlı barut tozu depolamak şeklinde cephane olarak kullandığı zamanlarda buraya isabet eden bir top güllesi inanılmaz zarar vermiş) düşününce aslında kalan iki kolona bile şaşırmak gerekiyor. Yine de benim gibi öyle tam bir tapınak vs görme beklentiniz varsa maalesef diyelim.

Burada ben en çok girişte göreceğiniz Herodes Atticus Tiyatrosunu sevdim, çünkü 2000 küsür yıllık olmasına rağmen, en şeklini korumuş yapılardan ve burada 1950 yılından sonra çok ünlü isimlerin ara ara konserleri hala oluyor! Kimler burada konser vermemiş ki, Frank Sinatra’sından Sting’e, Jethro Tull’dan, Andrea Bocelli’den Elton John’a, tabii bir çok ünlü yunan sanatçısı ve çeşitli bale ve orchestra topluluklarını da ağırlamış burası. Umarım ben de bir gün burada bir gösteri izleme fırsatı bulurum dedim! Şehrin en fotojenik yerlerinden biri olduğunu da ekleyeyim.

Akropolis demişken Akropolis Müzesi’nden de bahsedelim. Yakın olmakla birlikte aynı yerde değiller. Müze aşağıda muhtemelen buraya gelirken geçeceğiniz caddede bulunuyor. Giriş 5-6 euro civarındaydı yanlış hatırlamıyorsam. Buranın içerisi içinde maalesef beklentileri çok yüksek tutmamak gerekiyor çünkü zaten kurtarılan bir çok eser başta İngilizler olmak üzere çeşitli ülkelerin kendi müzelerine kaçırılmış. Yunanlı komşularımıza kendi eserlerinden bir tutam kalmış. Ama müze yine de güzel, girişte aşağı katlarındaki kazıyı görebileceğiniz cam taban var, cafesi de Akropolis ve şehir manzaralı bir kahve içebileceğiniz bir yer.

Gelelim Atina merkezi yerlerine…

Syntagma Meydanı en bilinen meydanlarından. Parlamento binası burada ve meçhul asker heykeli önündeki nöber tutan askerlerin yer değiştirme töreni turistlerin sevdiği bir atraksiyon. Açıkcası ben bu asker nöbet değişiminin turistik bir atraksiyon olarak izlenmesini pek anlamıyorum ama bunların askerlerinin etekli kıyafeti, ponponlu ayakkabıları ve 90 derecelik ilginç adımlarla bu işi yapması en azından sıkılma derecemi hafifletti. Bunun dışında sıradan bir meydan diyebiliriz. Burada görülecek bir şey var da ben mi kaçırıyorum olmanıza gerek yok 🙂

Syntagma Meydanı’nı gördükten sonra Ermou caddesinden geçip asıl dananın kuyruğunun koptuğu meydan Monastiraki Meydanı’na çıkabilirsiniz.

Ermou Caddesi ana alış-veriş ve gezme caddelerinden, kalabalık, cadde boyu çeşitli dükkanlar, restoranlar ve cafeler dolu. Buradan geçince çıktığınız Monastiraki Meydanı ise bence asıl meydanları. Her zaman işlek, zaten Akropolis’e gidiş yolu da buradan geçiyor. Burada dikkat çekici yapı olarak mimarisinden de benzeteceğiniz üzere Mustafa Ağa Tsisdarakis Camii var. ama bugün camii olarak değil Yunan Halk Sanatı Müzesi olarak kullanılıyor. Bu meydandan bit pazarına gidiş, akropolis’e gidiş ve aşağısında Plaka bölgesine gidiş yapılabilediği için her daim kalabalık göreceksiniz. Meydanın arkasından gözüken Akropolis ile fotoğraf çektirme noktalarınızdan biri kesinlikle burası. Civardaki yan sokaklarda bir turlayın, zaten kendiniz yürürken bulacaksınızdır ama Adrianou Caddesi bir çok café ve restoran bir arada bulabileceğiniz mola noktanız olabilir.

Buradaki bit pazarı bir yana asıl Pazar günü Atina’daysanız mutlaka görmeniz gereken başka bir Pazar var. Zaten civarda dolaşırken kalabalığı izleyerek bulacaksınızdır ama Bu Pazar yanlış bilmiyorsam Abyssinia Meydanı merkezli kuruluyor, burada gerçekten sanatçı ve artistlerin el işlerinden örnekler, doğal taşlar,ilginç takılar, özel el boyaması tshirtler, antikacılar, ıvır zıvırcılar ile salına salına cadde boyunca yürüyüp çok keyifli zaman geçirebilirsiniz. Hatta biz bu pazarda gezerken dünyayı gezen bir çift, gerçi artık aile olmuşlardı, henüz konuşamayan bebekleriyle birlikte, bir köşede rastladık. Gezileri için bağış topluyorlardı, bizde gezgindaş olarak karınca kararınca katkıda bulunduk tabii 🙂 bu arada pazarda beğendiğiniz bir şey olursa pazarlık payı var haberiniz olsun 🙂

Plaka bölgesi özellikle evleri ve yolları ile dikkat çeken, tavern gibi eğlence mekanlarının da adresi olan bir bölge.

Bu yerler dışında biraz daha lüks semtlerini görmek isteyenler Kolonaki’ye gidebilir. Bizim Nişantaşı diyebilirim, güzeldir ama pahalı tasarım butikler ve cafelerdir 🙂 Ama açıkcası bizde olmayıp burada olan özel bir marka yok, haberiniz olsun.

Gelelim en keyifli kısım yeme-içme işlerine! Gyoza dedikleri bizim döner, souvlaki onların kebabı, bizim şiş kebap benzeri, bir soslu bir de hem soslu hem yoğurtlu versiyonu var. İkisini de deneyin, bizim damak tadımıza uygun, cacığından kahvelerine aynı şekilde 🙂

Yanlız yunan salatası mutlaka söyleyin. Biralarını da içimi gayet rahat, gündüz ilk molanızda çok iyi gidecektir. Ouzo kısmına Atina gece hayatında gireceğim! Bir de çikolatacılarında meyve kurularının çikolata kaplı halleri popüler.

Ama benim en aklımda kalan tatlıları bildiğiniz lokma gibi bir tatlıyı üstüne dondurma vs ile birleştirdikleri bir şey oldu, kullanılacak sos ve dondurma çeşitlerini siz seçiyorsunuz ama oldukça basit bir fikirden oldukça iddialı bir tatlı çıkmış, ben bir porsiyonu en az 2-3 kişi yemenizi öneririm.

Tabii ki deniz ürünleri cenneti, çok da iyi yapıyorlar, tavsiyem turistik yerlerdekinden ziyade daha normal yerlere de şans vermeniz böylece çok uygun fiyatlara tabiri caizse masayı donatabiliyorsunuz. Yanlız garsonlar masaya geç bakıyor, yavaş ilgileniyorlar kısmı her mekan için geçerli olmasa da evet bir genelleme yapılacaksa var böyle bir durum. Rahatlıklarına veriyorum 🙂

Atina’da gece hayatı kısmına geldiğimizde ise önce bir karar vermeniz gerekiyor. Klasik tavern tarzı bir eğlence mi istiyorsunuz yoksa modern bar tarsi bir eğlence mi arıyorsunuz? Tabakları çat çat kıracağım söyle bana tavernalar nerede diyorsanız size Plaka Monasttiraki bölgesine sevk ediyorum. Burada Yunan rakısı ouzo içip,deniz ürünleri ve sirtaki eşliğinde keyifli bir gece geçirebilirsiniz. Eğer kalabalık bir grupsanız mekanla pazarlık yapıp önceden fiyatta anlaşın.

Modern bar ve eğlence merkezlerinde takılmak isteyenler ise gençlerin de takıldığı Gazi bölgesi ve sahil taraflarına gitmeli. Psyrri ve Metaxuorgio bölgelerinde güzel mekanlar bulacaksınız.

Ocak 19, 2016 1 comment